Stel je eens voor...
Een onbekende stad.
Volgens velen een shoppingwalhalla, maar veel meer dan dat.
In deze stad is er ergens een buurt, en hele oude buurt.
Een hele bijzondere buurt, waar je plekken, dingen en mensen aantreft, die je nergens anders vindt.
Er zijn heel apparte straatjes en pleintjes, gebouwen, monumenten,bezienswaardigheden.
Op deze fantastische plek zijn er ook geweldige winkeltjes.
Een beetje zoals de wegisweg, maar dan veel meer bijzonder,want deze buurt heb jij gecreeërd.
Door jouw dromen,verlangens,gedachten en gevoelens is deze buurt langzaam maar zeker tot stand gekomen.
Stel je eens voor...
Je staat aan de ingang van deze buurt.
De grens word duidelijk aangegeven door een markering.
Een soort mijlpaal, monument, een gangetje of een poort, je stapt doorheen de grens binnen in jouw bijzondere buurt.
Neem maar even de tijd om eens rond te kijken waar je bent.
Dit is nu jouw buurt.
Ze is er altijd geweest en ze zal er altijd zijn. Wat zie je allemaal? Wat hoor je? Ruik je?
Begin nu langzaam te wandelen doorheen deze buurt, een beetje kuierend, let eens op de huizen.
Hoe zien ze eruit? Wat voor bouwstijlen tref je hier? Aan wat doen ze jou denken?
Terwijl je verder wandeld herinner je je plots dat er hier een heel bijzonder winkeltje is.
Geen gewone doordeweekse winkel zoals je er zoveel aantreft, maar een heel uniek bijzonder winkeltje.
In dit bijzondere winkeltje verkopen ze dingen die je altijd al had willen hebben, hele bijzondere dingen.
Soms zijn deze dingen vermomd.
Ze liggen dan in het kleine uitstalraampje te glunderen in een vorm die je aanspreekt, maar misschien nog niet weet wat ze echt voor jou te betekenen hebben.
Loop nu in de richting van jouw winkeltje.
En ook al ben je hier nog nooit geweest, toch weet je instinctief hoe je moet lopen.
Neem de tijd om er naartoe te gaan...
En ja, daar nader je het straatje waar jouw wonderwinkeltje zich bevindt.
Stel je eens voor...
Vanaf een afstand herken je onmiddelijk het uitstalraam en zijn bijzondere omlijsting. Is er een uithangbord? Misschien een lichtreclame? Of nog wat anders?
Ga maar eens dichterbij om het uitstalraam te bewonderen.
Het lijkt een beetje op een bijzonder allegaartje van spullen. Hoe zijn ze gepresenteerd?
Wat valt er op? Hoe is de belichting van deze etalage? Wat ligt er allemaal in? Valt er ook wat te horen? Is er een geur? Hoe voelt het aan?
Als je naarbinnen loert, wat kan je dan zien?
Ik weet niet of je ze al gezien hebt. Ik heb het over die bijzondere Handtas.
Ja, die daar. Erg bijzonder, niet?
Het lijkt wel of je deze Handtas herkent, maar ook weer niet. Ze brengt een beetje een déja-vue effect teweeg.
Let eens op de details. Hoe wordt ze gepresenteerd? Wat valt eraan op? Ze is werkelijk prachtig! Uniek en bijzonder, en ook een beetje mysterieus. Werkelijk een magische Handtas.
Weet je wat er ook zo bijzonder is, op het prijskaartje staat geen getal, alleen een opschrift:
"De prijs die je betaald is wat je erin stopt en meedraagt, maar wat je krijgt maakt je lichter van jezelf"
Het maakt je erg nieuwsgierig.
Je krijgt zin om naarbinnen te stappen om meer te weten te komen over deze heerlijke, wonderlijke Handtas. Zou je het doen?
Stel je eens voor...
Je stapt dit mysterieuze bijzondere winkeltje binnen.
Let eens op de inrichting. Zijn er kasten, planken, rekken? Hoe worden de bijzondere artikelen gepresenteerd? Hoe is de sfeer in dit winkeltje,het licht, de temperatuur? Welke kleuren zijn er overheersend? Is er achtergrondmuziek? Hoe ruikt het hier?
Daar achter de toonbank staat de hele oude, maar voorname, kokette winkeldame.
Zij is de winkelierster, en zorgt dat het winkeltje perfect word onderhouden,tot de dag dat je er durft binnen te stappen.
Nu is het moment gekomen.
Jij bent de eerste en enigste klant van dit winkeltje.
"Eindelijk" kirt ze. "Ik heb lang op jou zitten wachten." "Ik ben blij dat je in jouw winkeltje bent binnengestapt."" Want dit is echt jouw winkeltje, en ook weer niet, "kirt ze.
"Hier is de klant koningin!" lacht ze op haar grappige manier. "En de koningin, dat ben jij!"
Het is een innemende,warme vrouw, maar wel, op een sympatieke manier een beetje eigenaardig.
Let eens op haar kleding. Wat voor kleuren draagt ze? Hoe is de snit van haar kleding? Hoe ruikt ze? Hoe klinkt haar stem? Hoe voelt ze aan?
Ze geeft je een hand en zegt:
"voor ik jou je persoonlijke klantenkaart overhandig,
wil je waarschijnlijk meer weten over De Handtas."
Ze spreekt het een beetje plechtig uit,alsof het over een heel bijzonder voorwerp gaat, bijna iets sacraal.
"De Handtas is al oud", zegt ze,"maar zo ziet ze er niet uit."
"Kom mee kind", en ze neemt je waarachtig bij de hand en neemt je mee naar de etalage.
Heel voorzichtig neemt ze liefdevol De Handtas uit de etalage, en zet op een klein tafeltje voor je neer.
De winkeldame gaat erbij zitten, en vraagt of je dat ook wilt doen.
Stel je eens voor...
Je bekijkt De Handtas, maar laat ze nog gesloten.
Welke kleur heeft ze? Hoe groot is ze? Wat voor handvaten, of is er een draagriem?
Uit wat voor materiaal is ze gemaakt? Zijn er zijvakjes? Hoe sluit de tas? Wat is er nog zo bijzonder aan deze handtas? Neem ze eens vast. Hoe voelt de tas? Is ze zwaar of licht? Stevig of soepel? Hoe ruikt de tas? Welk gevoel geeft ze je? Als je deze Handtas meedraagt, wat kan je dan? Wat denk je dan? Hoe gedraag je je? Wat voor iemand ben je dan? Wat maak je mee met zo'n tas, hoe reageren de mensen op jou? Geeft De Handtas je een speciale missie?
"Natuurlijk ben je gefascineerd door De Handtas", spreekt de winkeldame.
"Ze heeft je geroepen. "
"Ze heeft jou naar haartoe gedroomd."
"Ze weet wie je bent."
De oude winkeldame praat met rustige, indringende stem.
Het lijkt wel alsof de tas doorheen haar praat.
"Deze tas is als een museum."
"Deze tas is een dokterstas, boodschappentas, aktentas, toilettas, babyspullentas, pick-nicktas,school- en werktas."
"Het is de ultieme Handtas."
"De Handtas is niet leeg",zegt de winkeldame bijna fluisterend.
"Ze is heel gevuld hoor, en ik weet echt niet wat er allemaal inzit."
"Jij ook niet hè, lacht ze."
"Of toch wel",zegt ze plagend.
"Weet je wat,
je mag De Handtas openen, maar niet in kijken hè,
en er één voor één drie spulletjes uithalen."
"Niet zoeken, nee, gewoon hup je hand erin en graaien maar."
"Als een grabbelton."
Stel je eens voor...
je opent De Handtas
stopt je hand in de tas
en haalt er wat uit.
Wat heb je eruit gehaald?
Wat kan je ermee? Hoe ziet het eruit? Wat voor gevoel krijg je erbij?
Haal nu een tweede item uit de Handtas.
Bekijk het.Betast het. Wat kan je ermee?
En een derde. Is er een verband tussen de tasobjecten? Zijn het totaal verschillende dingen?
Zijn er spullen bij die je ooit in je bezit hebt gehad, maar kwijt bent gespeeld?
Zitten er dingen tussen die je verbazen? Nieuwsgierig maken? Zijn er spullen bij waarvan je niet weet wat je ermee moet?
"Jij mag deze drie dingen houden." zegt de vrouw.
"Ze zijn voor jou bestemd."
"Neem ze mee, en draag ze mee in De Handtas,want die is ook voor jou", en ze geeft je De Handtas.
"Nee, je hoeft niks te betalen kind."
"De prijs die je betaald is wat je erin stopt en meedraagt, maar wat je krijgt maakt je lichter van jezelf"
zegt ze zoals op het prijskaartje vermeld stond.
Je stopt de spullen weer in de tas,
en bedankt de oude winkelierster.
"Draag zorg voor De Handtas", zegt ze.
"Want een ziel is broos en sterk."" Jij bent broos en sterk."" Wetend en onwetend."" Je herinnert je veel, maar niks is van belang. ""Belangrijk is wat kostbaar is."" En duurzaamheid ligt in je hart verscholen kind, zegt ze weer kirrend."
"Neem De Handtas en ga nu maar, weldra kom je weer."
I"n de koopjestijd van je dromen",lacht ze nu luidop.
Je bedankt de bijzondere winkelierster en neemt afscheid met De Handtas in de hand, onder je arm, over je rug, let eens op hoe je De Handtas draagt.
Je verlaat het unieke winkeltje,
en loopt weer door de straatjes van jouw buurt.
Want dit is jouw buurt.
Je loopt verder en verder,
tot je weer aan de ingang van je buurt komt.
Je kijkt nog eens goed rond,
en je stapt met De Handtas doorheen de poort naar buiten
wetende dat je vanaf nu hier altijd weer naartoe kunt keren.
Of in elk geval... in de koopjestijd van je dromen.
zip: the end.
